Wat voor dier ben jij? Welk land past bij jou? Wat voor soort minnaar ben jij? Iedereen houdt van testjes, op Facebook of in de Viva bij de kapper. Daarom van mij ook een testje, voor mensen die aan improvisatietheater doen. Het enige wat je nodig hebt, is een pen en een vel papier. Ik zeg nog niet te veel over de uitslag, want dan beïnvloed ik de uitkomst. Ga er blanco in, het is tenslotte een improtest.
De test
1. Schrijf bovenaan het woord ‘Boek’.
- Noteer jouw favoriete boek (mag ook een boekengenre zijn).
- Omschrijf zo duidelijk mogelijk waarom dit boek jou aanspreekt.
2. Schrijf vervolgens het woord ‘Film’.
- Noteer jouw favoriete film (vooruit, je mag er twee kiezen, als je ze maar beargumenteert).
- Omschrijf uitgebreid waarom deze film zo goed is.
3. Schrijf tot slot het woord ‘TV’.
- Noteer jouw favoriete TV-serie en/of programma.
- Omschrijf wat voor jou de aantrekkingskracht ervan is.
Geek-bonus: Ben je een gamer, dan gaat dit ook op voor je gameplay. Ben jij een single player, trophy hunter, sniper of camper?
Uitslag
Streep nu de woorden ‘Boek’, ‘Film’ en ‘TV’ door.
Schrijf helemaal bovenaan het blad: ‘Mijn improvisatie’.
Als het goed is heb je nu een perfect overzicht van wat jou aanspreekt in improvisatie. Wat jij belangrijk vindt in je spel. Wat voor soort personages je graag speelt. Wat voor onderwerpen je leuk vindt. Je begrijpt nu waarom bepaalde spelvormen of voorstellingen je aanspreken. En je weet nu op welke onderdelen je zou willen trainen.
Heel veel plezier met het najagen van jouw droomscènes!
Voorbeeld: mijn eigen uitslag
1. Boek: Alle boeken van Chris Ware.
Het gaat hier om stripboeken. Ik hou blijkbaar van beeldende verhalen. De boeken van Chris Ware zijn bijna filmische storyboards. Ik schilder ook graag beelden op het podium. De karakters in deze boeken zijn sterk neergezet en beleven tragikomische avonturen. Dit klopt inderdaad met mijn speelstijl: ik speel vette typetjes en probeer daar diepgang in te krijgen. Verder hebben deze boeken een ingewikkelde constructie van vertellen. Geniale flashbacks, backstories, paralelle verhaallijnen. En inderdaad, ik maak in mijn spel veel gebruik van flashbacks, monologen en ‘kattebelletjes’ in de zijlijn. Typisch Chris Ware (ik ken trouwens meerdere improvisers die geïnspireerd zijn door deze schrijver. En zal er binnenkort eens een aparte blog aan wijden).
2. Film: Magnolia
Ik ben gek op deze film. Het is een mozaïekvertelling: veel verschillende verhaallijnen die naast elkaar verteld worden. En elkaar direct of indirect beïnvloeden. Dit is eigenlijk precies wat ik in mijn solovoorstelling ook doe, een puzzel van groteske personages en verrassende (soms bovennatuurlijke) gebeurtenissen, met tijdsprongen en de nodige humor.
3. TV: Breaking Bad
Ook hier zie je mijn fascinatie voor grote karakters en bizarre gebeurtenissen. En ook zeer afwisselend: Humor, geweld en klein familiedrama gaan hand in hand. Je weet nooit wat er gaat gebeuren. Om Hetty Heyting te citeren: “Het is onvoorspelbaar, maar wel voorstelbaar.”
Geek-bonus: Gaming
In mijn speelstijl van playstation games zie ik ook mijn improvisatiestijl terug. Ik speel het liefst avonturengames, waar ik graag de tijd neem om omgevingen te onderzoeken. Is er een gevecht, dan stel ik me vaak op als stragische sniper. Maar als het nodig is hol ik ook soms met een uzi het gevecht in. Dit zie je ook terug bij mij als speler: Ik probeer zowel te ondersteunen als de hoofdrol te pakken en ben altijd bedachtzaam.
Nog een extra geek-bonus: bordspellen. In mijn geval: ik vind ik vooral een combinatie van strategie en geluk belangrijk, zoals bij Carcassonne. Dat is te vertalen naar goed nadenken over een verhaal, alle opties overzien en daarop inspelen. Hetzelfde geldt voor Kolonisten van Catan, alleen daar speelt interactie met je medespelers ook een grote rol: onderhandelen, bondjes sluiten enzovoort.
Ik speel vooral veel vals bij spelletjes. Wat zou dat betekenen?
…. Als ik het zo lees zie ook vooral dat al deze dingen heel uniek zijn in hun eigen genre. Waarschijnlijk zoek ik ook een eigen stijl. Niet alleen comedy, niet alleen drama. Maar een combinatie daarvan.
Interessant Richard. Wat ik me dan afvraag… Is het niet zo dat je elk aspect van een film/boek/spel wat jij goed vindt, kan vertalen naar wat jij goed kan / wil doen in impro. In jouw omschrijving van jou als speler zie ik zo’n beetje alle aspecten van impro terug.
Zou het niet interessanter (of: ook interessant) zijn om duidelijkere types te onderscheiden? Zoals die Facebook-/Cosmo-testjes je ook dwingen te KIEZEN.
Love Actually of Die Hard
Downtown Abbey of Breaking Bad
Kolonisten of Twister
Moeten we natuurlijk ook type improspelers gaan onderscheiden… Dat is wellicht ook weer voer voor een blog 🙂
Het ging hier niet om een differentiatie van stijl of type. Maar om inzicht te krijgen in wat jíj als individu interessant vindt in je spel. Het heet dan ook ‘zelftest’.
Voor mij was het verhelderend.
Grappig: al bij het opschrijven van de antwoorden viel me op dat er sterke overeenkomsten zijn in mijn drie favorieten. Het gaat steeds om een hoofdpersoon die zich losmaakt uit een bestaande, beperkende structuur, de controle (terug)neemt en zijn eigen weg gaat volgen. En die vervolgens keuzes maakt die risicovol zijn en waarvan je niet kunt weten waar het je zal gaan brengen.
Interessant om er zo eens naar te kijken, Richard. Ik zie het niet direct terug in mijn voorkeuren qua impro-spel maar snap wel waarom de verhalen me zo aanspreken. Leuk! 🙂
Mijn keuzes waren trouwens: Soldaat van Oranje (boek), American Beauty (film) en Breaking Bad (tv).