Het was in 2009 dat ik voor het eerst een format ontwierp voor IMPRO Amsterdam (toen nog: International Improvisation Theatre Festival, die te lange naam kon ik pas veranderen toen ik later artistiek leider werd). Het jaar ervoor had ik CatchImpro geïmporteerd en op het festival zijn Nederlandse première laten beleven en nu was het tijd voor mijn eigen ideeën. Daar rolde ik eigenlijk heel soepel in. We hadden een shortform muzikaal format op het programma staan en daar moest op de een of andere manier een kapstokje omheen. We zaten al in de festivalweek zelf, ik zat in de artistieke adviescommissie en zou MC zijn van de voorstelling, dus ik zou wel iets bedenken. In die tijd was Idols populair, dus ik gebruikte dat als inspiratie. Het zou niet de eerste keer worden dat ik een televisie programma vertaalde naar het impro-toneel…
Verlichting voor impro’ers
Op het Theatersportweekend 2015 gaf ik een workshop over de Innerlijke Criticus: het stemmetje in je hoofd dat je vertelt dat je het niet goed doet. Alle workshopdeelnemers kenden het wel: ‘Dat was geen goeie grap!’ ‘Dit Vlaamse accent klinkt als Brabants, sufkut!’ ‘Je hebt niet goed opgelet en nou ben je de namen vergeten…’ ‘De anderen kunnen veel beter improviseren dan jij!’ Ik schrijf deze zinnetjes nu in de Jij-vorm, maar de meeste spelers zullen ze ervaren in de Ik-vorm. En daar begint de ellende.
Achter de schermen bij IMPRO Amsterdam
Maandag begint IMPRO Amsterdam, het grootste improvisatie-evenement van Nederland dat dit jaar haar twintigste verjaardag viert. Hoe is het festival ontstaan, hoe heeft het zich ontwikkeld en wat zijn onze uitgangspunten? En vooruit: waar moet je naartoe dit jaar?
Omarm de regels
Ik wil in februari op reis en kon maar geen reisdoel bedenken. Meerdere opties schoten door mijn hoofd en kiezen lukte niet. Daarom besloot ik dat ik het van het toeval af laat hangen en pas vlak van te voren ga kijken welke goedkope vliegtickets beschikbaar zijn. Sinds dat besluit spookt er ineens een aantal landen door mijn hoofd waarvan ik nu stiekem begin te hopen dat die straks in dat lastminute lijstje staan. Maar dan schiet mijn plan zijn doel natuurlijk voorbij. Want als ik nu ineens wél weet waar ik naar toe wil, dan kan ik dat ook gewoon meteen gaan boeken… Wat dit in vredesnaam met improvisatie te maken heeft?