Toen ik als schuchtere tiener mijn eerste improvisatietheaterworkshop binnenwandelde, kon ik nog niet weten dat het mijn leven drastisch zou veranderen. Wist ik veel dat stukje bij beetje mijn persoonlijkheid positief werd beïnvloed door de vele oefeningen en scènes die ik door de jaren heen deed. Eigenlijk alles weer aanleren waar je als kind een kei in was en wat je als jongvolwassene maar gauw moest afleren in de levensjungle. Zoals de middelbare school mij brak, zo bouwde impro mij op. Ik mag impro zeggen, we zijn inmiddels onafscheidelijk.