Nog een maand en het Nederlands Theatersport Toernooi (NTT) maakt na een lastige corona-stilte haar glorieuze come-back. Voor een groot deel van improviserend Nederland is dit het hoogtepunt van het seizoen. De fanatiekere en meer ambitieuze teams en verenigingen willen natuurlijk ook graag een gooi doen naar de titel. Het is uiteindelijk aan de jury-teams om de ‘juiste’ punten uit te delen en dat valt niet altijd mee, heb ik in het verleden als jury-lid en als deelnemer gemerkt. Naar mijn idee is de driedeling in ‘inhoud’, ‘techniek’ en ‘amusement’ achterhaald. Het grootste bezwaar heb ik tegen de categorie ‘inhoud’. Ik heb de perfecte metafoor om dit nader toe te lichten.
[Lees meer…]Gezocht: Rechters met ballen
Roemer Lievaart roept in zijn blog op tot het aanpassen of veranderen van het theatersport format. Feit is dat veel groepen, na een tijdje rondgehangen te hebben in het theatersport-format, graag wat anders doen. Maar wat je bij bijna alle “gevorderde” vormen ziet, is dat er afscheid genomen wordt van de rechters. Zijn er nog wel rechters nodig? Of is de afkeer van de rechters een teken dat zij misschien ook aan verandering toe zijn? Ik denk het laatste en pleit ervoor om de rol van de rechter juist te vergroten.
Trek die toga toch uit
Denk je aan theatersport, dan denk je al gauw aan rechters. In toga natuurlijk. Alhoewel, zo natuurlijk is dat niet. Steeds meer groepen vullen die rol anders in. En er zijn ook goede redenen voor om de toga uit te trekken. In deze blog zet ik er vijf op een rij.
Pleidooi om het NTT-puntensysteem te veranderen
Ik heb vorige week genoten van het NTT en lof aan de hele organisatie, teams en iedereen die heeft bijgedragen aan dit prachtige toernooi! Maar niks is perfect, dus het NTT helaas ook niet. Ik heb veel gediscussieerd en nagedacht over het beoordelingssysteem van het NTT en ben tot de conclusie gekomen dat het toe is aan vernieuwing. Vier redenen waarom.
Rechteren op het NTT: rede of gevoel?
Afgelopen NTT heb ik genoten van verschillende stijlen van improvisatie. Of het nu de militaire precisie van de Firma, de comic style van de Rainbow Warriors of de gewaagde impro van de Fluffy Suicide Bunnies was: ik zat op het puntje van mijn stoel. Nu alle rook is opgetrokken, merk ik dat er bij mij iets blijft knagen: de rolinvulling door de rechters. Deze is aan het veranderen en komt naar mijn idee meer en meer van de oorspronkelijke functie af te staan. Dit vind ik geen goede ontwikkeling.