Als vakidioot is het voor mij moeilijk om onbevangen naar een improvoorstelling te kijken. Zelden geniet ik van een voorstelling zoals ‘gewoon’ publiek dat doet. Ik betrap me erop dat ik ga kijken naar vorm en techniek. Een uitzondering daarop is de groep 3 for all uit San Francisco, bestaande uit de giganten Rafe Chase, Stephen Kearin and Tim Orr.
Wat deze drie mannen doen, is geweldig. In een uur tijd schotelen ze je een filmisch verhaal voor met sterke karakters, intelligente plotwendingen en actiescènes vol visuele technieken. Ze doen dit zo goed, dat ik vergeet als expert kijken, en meegesleept word in het verhaal. En dat is toch waarvoor je naar het theater gaat. Dat maakt 3 for all mijn grote voorbeeld. Zij beheersen hun vaardigheden zo goed, dat het in dienst staat van het verhaal. Waar impro vaak gaat om “kijk eens hoe goed wij dit kunnen”, overstijgen Tim Orr en consorten dit. Zij brengen een voorstelling met een kop en een staart.
Wat doet 3 for all dan zo goed?
Wat het eerste opvalt is de techniek: mime, het definiëren van locaties, het kiezen van sterke karakters, het gebruiken van alles dat wordt ingebracht. Op alles onvoorwaardelijk ‘ja’ zeggen.
Ik heb veel les gehad van Tim Orr en ik herken veel van hun technieken. 3 for all gebruikt ze niet als trucjes, maar als nuttige vaardigheden om een verhaal te vertellen. Bovendien kunnen ze ook nog erg goed acteren. Of het nou Rafe is die geloofwaardig een vrouw neerzet, Stephen die een komische rol diepgang geeft of Tim die een roofvogel speelt die zijn veren schoon likt: je ziet het personage en niet de speler.
Maar er is meer aan de hand…
Technisch briljante impro is saai om naar te kijken. Het moet ook bruisen. Spannend zijn. En dat bereikt 3 for all. Bovenop de techniek dagen ze elkaar uit, plagen ze en maken ze verrassende keuzes. Dat spelplezier maakt voor mij dat ze boven anderen uitstijgen. Ze spelen niet op de automatische piloot. Maar elke keer maken zij zich klaar voor de beste voorstelling die ze ooit speelden. Commitment!
Ze zijn briljant en lopen er niet mee te koop. Sterker nog: ze nemen de show serieus. En elke keer weer leggen ze de lat hoog. “I wouldn’t work with anyone who is not nervous before a show”, zeggen ze. Dat bewijst hun drive om iets bijzonders te gaan doen. En dat doen ze dan ook.
–
Ps: 3 for all is ook de best geklede improgroep die ik ken. Dit is dan ook het voorbeeld dat ik met de Arrogantjes en mijn solowerk volg: Met een pak en stropdas voel je je sexy, en dat speelt heerlijk.
De hele maand mei staat improblog in het teken van helden.
Ik vind de Arrogantjes nog beter gekleed! 😉