Improvisatie leent zich uitstekend voor locatietheater. Je bent flexibel en hebt de vrijheid om in te spelen op de omstandigheden en onverwachte dingen die zich aandienen. TVA, Lelijke Eendjes, Impro Battle hebben bijvoorbeeld recentelijk op locatie gespeeld. Wij trokken 5 jaar geleden met Placebo naar het Vliegenbos in Amsterdam Noord voor “Weerwolven in het Wild”, een voorstelling die binnenkort in reprise gaat. Een aantal lessen die we geleerd hebben.
Vooraf
- Denk goed na over waarom je op locatie wilt spelen. Leent je format zich ervoor? Wat voegt het toe? En waar komt dat het beste tot zijn recht? In ons geval, improweerwolven, lag het erg voor de hand om een bosrijke omgeving te zoeken. Dat sluit aan bij – en versterkt – de sfeer van de voorstelling.
- Let bij het kiezen van een locatie ook op praktische zaken: bereikbaarheid voor spullen en publiek, hoe druk het er is en natuurlijk beschikbaarheid. Onze keus viel uiteindelijk op het Vliegenbos in Amsterdam Noord. Daar zit een scouting-vereniging zit die heeft geholpen de lichtinstallatie te maken, een stichting die hielp de juiste plek te vinden en een stadsdeel dat positief staat tegenover culturele activiteiten. Stroom konden we met een lange kabel van een nabijgelegen school krijgen. Het klinkt misschien overdreven, maar locatie scouten is echt een belangrijke taak.
- Kies tijdig een handige datum. In ons geval: in de zomer (vanwege het te verwachten weer) en een weekend waarin het volle maan was (vanwege gewoon gaaf bij improweerwolven).
- Als je bovenstaande punten hebt gedaan: stap meteen naar de gemeente. Het uitzoeken en regelen van de juiste vergunningen is een tijdrovende klus. Een ja-en-mentaliteit is nog niet tot iedere bestuurslaag doorgedrongen.
- Onderschat niet hoeveel werk het is als je het serieus wilt aanpakken en richt je organisatie daar op in. Wij werken met een klein kernteam dat wordt ondersteund door alle leden van de vereniging. De vorige keer zaten we zelf in het kernteam, voor de reprise hebben anderen zich opgeworpen om de kar te trekken.
Hier zie je ons op pad in 2011:
Tijdens
- Bij het buiten spelen van een show loop je tegen hele andere kaders aan dan als je een show binnen speelt. Geen coulissen, bijvoorbeeld (oplossing: achter een boom). Het speelvlak is niet automatisch afgekaderd en je kunt dus zo 20 meter of verder de diepte in spelen. Dat biedt nieuwe mogelijkheden maar ook nieuwe uitdagingen. Hoe krijg je mee wat er gebeurt als je in de diepte bent afgegaan en dus een flink eind van het speelvlak verwijderd bent? Handig om eens te oefenen op de gekozen locatie, liefst met een goede docent of regisseur. Bij ons was dat destijds Roemer Lievaart, dit jaar helpt Ben van Bokhoven, die de vorige keer zelf meespeelde).
- Let op je stemgebruik. Je moet harder praten en heel duidelijk spreken omdat veel geluid direct vervliegt in de wind. Ook heb je meer ‘last’ van omgevingsgeluiden zoals (vlieg)verkeer. Tip: speel op grotere afstand dan je in het theater gewend bent. Als je verder van je medespeler af staat, ga je automatisch harder praten. En als je vanaf de zijkant merkt dat de spelers niet goed verstaanbaar zijn: coach ze daarop. Liever één keer: ‘volume’ tussendoor roepen dan een voorstelling die maar voor de helft te verstaan is.
- Hou rekening met onverwachte gebeurtenissen. Mensen die niets afweten van de show kunnen plotseling aan komen lopen. Een voorbij rennende hond was voor ons vrij makkelijk in het spel op te nemen, maar mensen die vragen wat we aan het doen zijn moeilijker. Hier hebben we aparte “publieksregelaars” voor ingezet. Zij begeleidden het publiek van de verzamelplek naar de plek van de voorstelling en houden tijdens de voorstelling de omgeving in de gaten om ongenode gasten op te vangen. Wat ook kan werken: een stuk afzet-lint ophangen (tegen de tijd dat iemand doorheeft dat dit helemaal geen officiële afzetting is, is je voorstelling al klaar).
- Als je muziek wilt gebruiken, bedenk dan hoe je dat doet. Dikke kans dat er op je locatie geen piano of geluidsinstallatie is. Onze oplossing: muzikanten vragen die een akoestisch instrument spelen. Zo hadden we viool, harp en banjo.
- Tijdens onze tweede voorstelling begon het te regenen. Als speler heeft het wel wat stoers om gewoon door te spelen, als vereniging maak je jezelf populair als je het publiek kunt voorzien van poncho’s of stukken plastic om onder te schuilen (maar zorg eerst dat je je elektronica droog houdt).
Een impressie van één van de drie voorstellingen:
Achteraf
- We speelden twee dagen, waardoor alle spullen een nacht in het bos moesten blijven staan. Gelukkig was één van onze spelers (Jip, jij held!) bereid om er te overnachten en te waken, met wisselend gezelschap, tot hij ’s ochtends werd afgelost.
- Na de laatste voorstelling is iedereen moe, maar moet alles toch opgeruimd en afgevoerd worden. Maak daarvoor een helder plan en een taakverdeling.
- Neem even de tijd om uit te puffen en ervan na te genieten. Wij vonden het ontzettend veel werk, maar we hadden het voor geen goud willen missen. En gelukkig hebben we de foto’s (van Sander de Goede, ook al zo’n held) en de registratie van Dorus Oerlemans (ook held) nog.
Sytse Wilman & Victor Romijn
Op vrijdag 15 en zaterdag 16 juli aanstaande speelt Placebo op nieuw de voorstelling Weerwolven in het Wild in het Vliegenbos te Amsterdam Noord. Twee van de drie voorstellingen zijn al uitverkocht. Wil je kaartjes reserveren of je op wachtlijst laten zetten, klik dan hier.