In het eerste deel van deze blog schreef ik over mijn ervaringen tijdens de 8-daagse masterclass met Keith Johnstone, de bekende improvisatie-grondlegger. De masterclass begon met een flinke worsteling en een partij tegenstrijdigheden van Keith, waardoor ik gedwongen werd zélf na te denken. Hier het vervolg…
Oog in oog met Keith Johnstone (deel 1)
Laatst was ik in Berlijn voor een 8-daagse masterclass van Keith Johnstone. Wacht even… leeft die nog? De grondlegger, de goeroe van alle theatersporters? Ja, hij leeft nog. Nog net. Hij is oud: 84 jaar. Hij had de griep, was echt niet fit. Maar hij was zeker niet dementerend (voor de mensen die zich dat afvroegen) en hij was er helemaal. Én hij is graag aan het woord. Daar was ik op voorbereid. Dacht ik…
De impro-menukaart: heldere keuzes voor een goede match
Een tijd geleden schreef ik een blog met als strekking dat improgroepen meer uit hun repetities en docenten kunnen halen als ze vooraf wat gerichter nadenken over wat ze precies willen (mocht je het hele stuk willen lezen: klik hier). Later dacht ik: het omgekeerde geldt natuurlijk ook voor mij als docent. Ik kan sommige dingen goed, sommige dingen een beetje en sommige dingen helemaal niet. Het is wel handig voor eventueel geïnteresseerde groepen daar inzicht in te geven. Daarom zette ik op mijn website een soort impro-menu-kaart: een lijstje met thema’s waar ik graag mee werk en veel oefenmateriaal voor heb verzameld en ontwikkeld, zodat ik een gerichte lessenreeks of workshop kan samenstellen. Het fijne is: dat blijkt in de praktijk te werken. Een voorbeeld.
Social Clowning: Improvisatie het theater uit, de maatschappij in
De theatervloer is waar de meeste improvisatie start in Nederland. Maar hoe doe je dat nou in een setting waar je niet verwacht wordt? Waar loop je tegenaan als speler? Met Clownsperspectief proberen we juist theater te laten ontstaan op locaties waar men het niet verwacht, spelend zonder vierde wand. Dat vraagt voor ons spelers een andere manier van insteken. Ik zal wat inzichten met jullie delen die ik heb opgedaan als lid van ons collectief tijdens onze vierdaagse training en tijdens een van mijn eerste opdrachten. Het zijn mijn persoonlijke ervaringen en inzichten die ik heb opgedaan. Ik zit nog in de beginfase van een gloednieuw en gevaarlijk 😉 vak in Nederland. Hopelijk ben je na het lezen van dit stuk bewust van de mechanismes die spelen als je ooit de intentie hebt om impro te gaan doen tussen het publiek. Welkom in de wereld van social clowning, oftewel de moderne hofnar.
De Innerlijke Criticus in de Spotlight – deel 2
Welkom terug! In deel 1 van deze blog schreef ik over het Observeren en Omarmen van de kritische stem in je hoofd tijdens het spelen van een impro-scène. En dat je de spanning die dit in je systeem oplevert kunt ontladen door het te vertalen in een handeling of uiting van je personage. Ik beloofde al dat ik meer zou ingaan op het constructief vertalen. Want je personage telkens laten zeggen ‘ik snap dit niet’ of ‘ik vind jou stom’ is niet de (enige) oplossing.