Improvisatie leent zich uitstekend voor locatietheater. Je bent flexibel en hebt de vrijheid om in te spelen op de omstandigheden en onverwachte dingen die zich aandienen. TVA, Lelijke Eendjes, Impro Battle hebben bijvoorbeeld recentelijk op locatie gespeeld. Wij trokken 5 jaar geleden met Placebo naar het Vliegenbos in Amsterdam Noord voor “Weerwolven in het Wild”, een voorstelling die binnenkort in reprise gaat. Een aantal lessen die we geleerd hebben.
Vechten, vluchten en verstijven
Als een dier in een stressvolle situatie zit, zijn er drie primaire reacties: vechten, vluchten of verstijven. Die zie je ook vaak terug bij de improviserende mens (homo improvisapiens). Dat kan behoorlijk in de weg zitten, daarom proberen we dat te verbeteren met improvisatietraining. Maar zou dat niet grotendeels symptoombestrijding kunnen zijn? Moeten we niet meer doen aan de onderliggende oorzaak?
10 goede voornemens voor improspelers
Je speelt al een tijdje improvisatietheater en hebt het gevoel dat je het redelijk in de vingers hebt. Maar je vindt het af en toe lastig om het fris en verrassend voor jezelf te houden. In repetities lukt het meestal wel om ongebaande paden te betreden, maar in een voorstelling betrap je jezelf er af en toe op dat je terugvalt op je sterke punten. Herkenbaar? Dan kan het helpen om met een goed voornemen het podium op te stappen.
Improviseren met de dood
Ode aan de Dode, de Fuga, de Moord, de Detective. Allemaal theatersportgames waarin de dood een rol speelt. Net als in veel longforms en de vloer op-scenario’s. Niet zo gek, het is een universeel thema, zoals bijvoorbeeld de liefde. Hoe ga je om met de dood in je impro-scene?
Beperkingen voor gevorderden
Ik heb het zelf ervaren toen ik met improvisatietheater begon en zie het gebeuren als ik beginners les geef: spelers doorbreken langzaam de beperkingen die ze zichzelf opleggen. Helaas komen er vaak later, als ze meer gevorderde spelers zijn, andere beperkingen voor terug.