“Mag ik een locatie?” vragen improvisatiespelers aan het publiek om een scène mee te beginnen. Of een andere suggestie. Maar dan het liefst wel iets inspirerends. En niet weer een sauna.Weet het publiek veel. Zij vonden het eigenlijk best een leuk idee, die sauna. Daarom hierbij: 61 manieren om een suggestie te vragen. Met dank aan de internationale impro-Facebook-community. [Lees meer…]
Briljant baldadig
In zijn brief aan de rechters schrijft Sytse dat er anders naar gekeken kan worden naar de invulling van rechters. In deze blog doe ik een voorzet om inderdaad anders te kijken. Misschien zal je weerstand ervaren bij het lezen van deze tekst en denken: “dit zal ik nooit doen”. Blijf dan vooral je ding doen. Deze blog gaat niet over trucjes en tips maar over een attitude. State of mind. Hoe positieve en speelse energie te genereren en briljant baldadig te worden. Want je komt licht brengen als speler.
Tien filmstijlen voor improvisatoren
Een van mijn favoriete games is de ‘roetsjbaan’: Een saaie en kleurloze scene wordt in een split second omgezet in een vlammend emotioneel vervolg. Het wordt pas echt leuk als er filmgenres bij komen kijken. Ik haak graag in op een blog van Bram Brouwers over muziekgenres en beschrijf de kenmerken van 10 filmstijlen.
[Lees meer…]
De relatieve waarde van de wup
De één kan niet zonder, de ander vindt het tijdsverspilling. Toch begint vrijwel iedere impro-voorstelling met een warming up, meestal afgekort tot het frivole ‘wup’. Zinvol of loze traditie?
Het impro-toverwoord
Over improvisatietheater kun je bibliotheken vol schrijven. Je kunt eindeloos bloggen over verschillende technieken en nachtenlang kroegfilosoferen over wat nou de beste manier om te spelen is. Maar je kunt ook proberen het samen te vatten in één woord. Als ik dat zou moeten doen, kies ik voor het woord ‘luisteren’.